વૃક્ષ દિન નિમિત્તે
સૌજન્ય: ‘સર્વોદય જગત’ અને ‘સર્વોદય પ્રેસ સર્વિસ બુલેટિન ’
વૃક્ષાત્મા/ શક્તિકુમાર
હું આત્મા છું એક વૃક્ષનો
ગંગાતટે એક પ્રસિદ્ધ તીર્થનગરીમાં
મારો જન્મ થયો હતો.
વરસો પહેલાંની વાત છે. સૈકાઓ જેવાં વરસ
કેટલાં બધાં લાંબા
મને હજી પણ યાદ છે
હું નાનું સરખું હતું .
લોકો પાણી પાતાં હતાં
ચારે બાજુ વાડ કરતાં હતાં
મારા રક્ષણ કાજે
હું ચૂપચાપ વધતું રહ્યું
આકાશ તરફ
કુંપળો પાંદડાં બનવાં માંડી
જેમ ટીપું સમુદ્ર બને છે
જેમ ઓળખ પ્રેમ બને છે
ધીમે- ધીમે છાંયડો ગાઢ થતો ગયો
તડકાથી ત્રાસેલા મુસાફરો
હારેલા થાકેલા
મારા છાંયડામાં થાક ઉતારતા હતા,
જેવી રીતે બાળકો
નિશ્ચિંત થઈને સૂઈ જાય છે
માના ખોળામાં મોં ઢાંકીને
મને એમના પર ખૂબ વહાલ ઉભરાતું હતું
પછી તેઓ ઊઠીને પોતપોતાને માર્ગે
જતા રહેતા
હું તેમને પાથેય આપતું
મારા આશીર્વાદોનું
અને એમના હ્રદયોની સાથે સાથે
મારું હ્રદય પણ તૃપ્ત થઈ જતું
કારણકે હ્રદય તો એકસરખાં જ હોય છે ને !
હજારો પક્ષીઓનું ઘર હતું હું
એમનાં વંશાવળીનું સાક્ષી
એમના કલકલાટમાં રોજ સ્નાન કરતું
એમના આરામની શાંતિને ઓઢતું
ચંદ્ર સૂરજ તારા બધાં સાક્ષી છે
મારી પ્રસન્નતાનાં
બે ગાયો પણ
મારા થડ સાથે પીઠ ખંજવાળીને
રાજી થતી જતી રહેતી
બધો મને મારો જ વસ્તાર લાગતો હતો
કોઈ પારકું નહોતું
કારણ કે આપણે બધાં ધરતીમાંથી જ જન્મ્યાં છીએ
હું પણ, તમે પણ અને શીલાઓ પણ
ધરતી મા છે આપણા બધાની
અને મા ખરેખર બહુ પ્રેમ કરે છે
હેં ને !
એક દિવસ
ભર બપોરે
કંઈ બનીઠનીને લોકો આવ્યા
આમતેમ જોયું
મને જોયું
ફરી ફરીને અંદાજ કાઢ્યો
અંદર અંદર વિચાર કર્યો, મસલત કરી.
આ વૃક્ષને કાપી નાખવું
એ વચ્ચે આવે છે
અને ખબર પડે કે
કે હું વચ્ચે પડું છું
તે પહેલાં જ હુકમનું પાલન થઈ ગયું
એ તો
જ્યારે મને કાપીને
જમીન સમથળ કરવામાં આવી
અને મેદાન થોડું પહોળું થઈ ગયું
ત્યારે એ સમાચાર ફેલાયા કે
અહીં નેતાજીનું હેલિકોપ્ટર ઉતારવાનું છે.
==================================
Leave a comment